Ποιος ξέρει καμιά φορά τι γίνεται… Το καλοκαίρι μπήκε για τα καλά, ο περισσότερος τόπος στα ορεινά έχει ερημώσει, η παρασιτική βλάστηση οργιάζει. Όλο και περισσότερο παρατηρείται και στον τόπο μας το φαινόμενο να εμφανίζονται φίδια κοντά σε σπίτια. Καλό θα είναι να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση που έχουμε το κακό συναπάντημα που λένε με καμιά οχιά, το μοναδικό δηλητηριώδες και επικίνδυνο είδος φιδιού, όπως λένε οι ειδικοί, που απαντάται στον ελλαδικό χώρο. Να ξέρουμε πάντως ότι τα φίδια δεν επιτίθενται και δεν δαγκώνουν αν δεν βρεθούν σε κίνδυνο. Τα περισσότερα δαγκώματα που παρατηρούνται στα μέρη μας είναι γιατί άθελά του καμιά φορά πατάει κανείς κάποιο φίδι με αποτέλεσμα αυτό να αισθανθεί ότι απειλείται και να δαγκώσει.
Οχιά - Διακρίνεται το κέρατο στο κεφάλι και το ζιγκ-ζαγκ του χρωματισμού της (Πηγή: http://www.lefteriani.gr)
Το πιο κάτω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Συνείδηση» (Ημερήσια εφημερίδα Αιτωλίας και Ακαρνανίας), απ’ όπου και το αναδημοσιεύουμε.
Αυξημένα κρούσματα στην Αιτωλοακαρνανία. Φέτος είχαμε ήδη 3 περιστατικά στο Αγρίνιο, 1 στο Μεσολόγγι και ένα ακόμη στη Βόνιτσα που διεκομίσθη στο νοσοκομείο Λευκάδος.
Το δάγκωμα της οχιάς
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τα φίδια και τον πραγματικό βαθμό της επικινδυνότητάς τους. Τι πρέπει να κάνετε αν… συναντήσετε οχιά και τι αν σας δαγκώσει.
Στην Ελλάδα αριθμούνται συνολικά 22 είδη φιδιών (δεν περιλαμβάνονται τα υποείδη), με την οχιά να είναι το μόνο δηλητηριώδες και πραγματικά επικίνδυνο. Το είδος που απαντάται κυρίως είναι το Vipera ammodytes. Το μέγιστο μήκος της οχιάς είναι τα 95 εκατοστά, αν και οι περισσότερες μετρήσεις δείχνουν μέχρι 85 εκατοστά. Τα θηλυκά είναι συνήθως μεγαλύτερα και πιο ογκώδη από τα αρσενικά. Το κύριο χαρακτηριστικό της οχιάς είναι ένα κέρατο που υψώνεται στο μπροστινό μέρος της κεφαλής και το οποίο είναι ελαστικό και μαλακό. Το κέρατο αυτό δείχνει διαγώνια μπροστά. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ένα σχέδιο ζιγκ – ζαγκ σε όλο το σώμα. Τα αρσενικά έχουν πιο έντονο χρωματισμό από τα θηλυκά. Η γλώσσα τους είναι συνήθως μαύρη. Συνήθως οι οχιές είναι δραστήριες σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Παρ’ όλη τη φήμη γύρω από το όνομά τους, η V. Ammodytes είναι συνήθως ληθαργική, όχι τόσο επιθετική και αν δεν την προκαλέσεις δε δαγκώνει. Η συμπεριφορά τους αν απειληθούν εξαρτάται. Μερικές μπορεί να δαγκώσουν αμέσως, άλλες μπορεί να σφυρίζουν απλώς…
Η οχιά είναι το μεγαλύτερο και πιθανό το πιο δηλητηριώδες φίδι που βρίσκεται στην Ευρώπη. Το δηλητήριο είναι συνήθως αρκετά τοξικό. Έχει πρωτεολυτικά και νευροτοξικά συστατικά ενώ περιέχει και αιμοτοξίνες. Συμπτώματα, τυπικά ενός τσιμπήματος οχιάς, είναι πόνος, πρήξιμο και αλλαγή του χρώματος του δέρματος.
Εκτός απ’ την οχιά, δηλητηριώδης είναι το Αγιόφιδο ή Γατόφιδο και ο Σαπίτης, τα οποία όμως είναι οπισθόγλυφα, πράγμα που σημαίνει ότι πολύ δύσκολα μπορούν να καταφέρουν δάγκωμα με έκχυση στον άνθρωπο. Αλλά και να το κάνουν, το δηλητήριό τους είναι εξαιρετικά ασθενές. Κατά τα άλλα, τα φίδια είναι άκακα και εντελώς παρεξηγημένα… Σ’ αυτό συνέβαλαν οι θρύλοι και οι παραδόσεις της χώρας μας, όπως φυσικά και ο θρησκειολογικός συμβολισμός του φιδιού με το «κακό» (ο καταραμένος όφις!).
Τα φίδια πάντως τρομάζουν εξίσου με τον άνθρωπο, όταν αντιληφθούν την παρουσία του. Και δεν επιτίθενται παρά μόνο αν απειληθεί η ζωή τους. Αν δηλαδή κάποιος δεν επιχειρήσει να σκοτώσει το φίδι, όπως σχεδόν πάντα γίνεται, δεν θα έχει απολύτως κανένα πρόβλημα στη σχέση μαζί του! Πόσο μάλλον όταν αυτή η «σχέση» μπορεί να είναι και επωφελής, αφού τα φίδια είναι οι φυσικοί εξολοθρευτές των τρωκτικών. Ένα φίδι μπορεί να καταναλώσει μέχρι και χίλια ποντίκια στη ζωή του…
Στην Αιτ/νία δεν έχει γίνει ποτέ ως σήμερα επίσημη καταγραφή των περιστατικών που απασχόλησαν τις υγειονομικές υπηρεσίες, ώστε να υπάρχουν στατιστικά δεδομένα σε βάθος χρόνου για να μπορούν να αξιοποιηθούν. Φέτος μόνο… και μέχρι στιγμής, υπάρχουν τρεις άνθρωποι που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο του Αγρινίου μετά από δάγκωμα φιδιού και ένας στο νοσοκομείο του Μεσολογγίου. Το πρώτο πάντως δάγκωμα φέτος έγινε στην περιοχή της Βόνιτσας και ο ασθενής μεταφέρθηκε στο κοντινό νοσοκομείο της Λευκάδας. Συνολικά δηλαδή… και μέχρι αυτή τη στιγμή έχουμε πέντε περιστατικά. Γιατροί όμως με τους οποίους μιλήσαμε, τόσο στο νοσοκομείο Αγρινίου όσο κυρίως σε Κέντρα Υγείας στις αγροτικές περιοχές του νομού, μας ανέφεραν ότι έχουν κληθεί τα τελευταία χρόνια αρκετές φορές να αντιμετωπίσουν τέτοια κρούσματα. Συμβουλεύουν δε η μεταφορά να γίνεται άμεσα και υπενθυμίζουν τη γνωστή πρακτική που άμεσα πρέπει να εφαρμόζει κάποιος που υποστεί το δάγκωμα της οχιάς, αυτή δηλαδή της μικρής τομής (δέσιμο για να μην προχωρήσει το δηλητήριο και ρούφηγμα). Στα Κέντρα Υγείας πάντως υπάρχουν οι αντιοφικοί οροί. Σε περίπτωση που σ’ αυτά μεταφερθεί κάποιος που είχε την «εμπειρία», θα του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες και θα μεταφερθεί στο νοσοκομείο.
Τέλος, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι λόγω της παρασιτικής βλάστησης, αλλά και των πολλών εγκαταλελειμμένων σπιτιών, φίδια εμφανίζονται συχνά ακόμη και στον πολεοδομικό ιστό του Αγρινίου. Στις παρυφές της πόλης η εμφάνισή τους είναι συχνότατη. Το θειάφι θεωρείται απωθητικό των φιδιών, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος όμως είναι η αποψίλωση και ο καθαρισμός κτημάτων και αγροικιών (όπου και τα περισσότερα κρούσματα). Οι γάτες δε… κάνουν καλή δουλειά για όσους δεν θέλουν να έχουν «ανεπιθύμητους» επισκέπτες.
Lefkada News... Λευκαδίτικα Νέα... 
Αν υπήρξε γιατρός που πρότεινε το ρούφηγμα στο δήγμα φιδιού, λυπάμαι πολύ. Το ρούφηγμα μπορεί να προκαλέσει βλάβη από τη διάχυση του δηλητηρίου στους γύρω ιστούς, με κίνδυνο νέκρωσής τους, ενώ δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα αφαιρέσει το δηλητήριο. Η περίδεση είναι πράγματι ένα πρόχειρο μέσο, μόνο που θα πρέπει να είναι σε ψηλότερο σημείο δεδομένου ότι η διάχυση είναι ταχεία. Το ασφαλέστερο είναι η γρήγορη διακομιδή στο γιατρό για να υποστηριχτούν το συντομότερο οι ζωτικές λειτουργίες του θύματος. Συνίσταται επίσης ψυχραιμία (μια κουβέντα είναι αυτό!) καθώς η υπερβολική έκκριση αδρεναλίνης αυξάνει την ταχύτητα κυκλοφορίας του αίματος και άρα την ταχύτητα διάχυσης. Για τον ίδιο λόγο το θύμα θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ακινητοποιημένο μέχρι να φτάσει στο γιατρό. Τέλος, οι αντιοφικοί οροί είναι πλέον παρελθόν, αφού αφενός δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες ποσότητες, αφετέρου η εμπειρία μας λέει πως μπορούν να προκαλέσουν μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτό που πάνε να λύσουν. Οι θάνατοι από δήγμα φιδιού σε σχέση με τα συνολικά περιστατικά (και με τη λαϊκή φαντασία!) είναι απειροελάχιστοι. Και κάτι ακόμα: τα φίδια μας φοβούνται περισσότερο απ’ όσο εμείς αυτά. Επιτίθενται μόνο…αμυνόμενα, όταν δεν έχουν τη λύση της φυγής.
Εν ολίγοις κίνδυνος πραγματικός για τη ζωή υπάρχει μόνο στους πάσχοντες από σοβαρές αλλεργίες, επειδή τα συμπτώματα είναι αστραπιαία. Ψυχραιμία, να η πανάκεια.
Τώρα τι να σου πω, για να το λες σίγουρα και λόγω επαγγέλματος, θα πρέπει να ξέρεις περισσότερα… Οπότε έτσι πρέπει να ‘ναι.
Το ρούφηγμα στο σημείο του δαγκώματος ακουστά το έχω και το έχω δει σε κάποιες ταινίες, όχι μόνο χολιγουντιανές. Όσον αφορά δε ότι τα φίδια πράγματι δεν σε πειράζουν, αν δεν τα πειράξεις, είναι νομίζω αναμφισβήτητη αλήθεια. Τα περισσότερα δαγκώματα από φίδια, τουλάχιστον στα χωριά τα δικά μας και απ’ ότι τουλάχιστον έχω ακουστά, γίνονται από άθελα συναπαντήματα με αυτά – κάποιες φορές περπατώντας κάποιος τα πατεί, οπότε αυτά αισθανόμενα απειλή αντιδρούν… δαγκώνοντας.
Τώρα αν πάλι το δάγκωμα γίνει σε καμιά ερημιά το να μείνει κανείς ακινητοποιημένος με σκοπό να αποφύγει τη διάχυση του δηλητηρίου από τη μια μεριά, και από την άλλη να προσπαθήσει να φτάσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στο γιατρό, είναι όντως ένα πρόβλημα…
Δηκτικό το τελευταίο σχόλιο 🙂
Μπορείς να τσεκάρεις τα όσα γράφω σε οποιαδήποτε αξιοπρεπή βιβλία Τοξικολογίας.
Εννοώ φυσικά να ακινητοποιηθεί ο ασθενής και να διακομισθεί με αυτοκίνητο από κάποιον άλλο. Αν είναι μόνος του εξυπακούεται πως θα σπεύσει και μόνος του 🙂
Για πρώτη φορά στη ζωή μου είδα φίδι φέτος το καλοκαίρι στο σπίτι που παραθέριζα κι έχω πανικοβληθεί. Είμαι γεμάτη ερωτήματα.
1.Σε πόσο χρόνο πρέπει να βρεθεί κανείς στο Νοσοκομείο για να μην υπάρξει πρόβλημα, δεδομένου ότι τα φίδια συνήθως βρίσκονται στις εξοχές; Μου φαίνεται ότι αν χρειαστεί να μεταφέρω ασθενή σε Νοσοκομείο, θα τρακάρω στο δρόμο από τον πανικό μου. Αν καλέσω ασθενοφόρο, εάν υπάρχει διαθέσιμο και μέχρι να έρθει και μάλιστα αν βρίσκεσαι εκτός πόλης…
2.Μέχρι να φτάσει κανείς στο Νοσοκομείο, να επισκεφτεί Φαρμακείο ή Κέντρο Υγείας, και τι θα μπορούσε να γίνει εκεί;
3.Το φίδι το σκότωσαν κάποιοι ψύχραιμοι και μάλλον θα μπορούσαν να κινδυνεύσουν, αλλά τι να γινόταν; Να το έδιωχναν και να σκεφτόμασταν ότι μπορεί να ξαναερχόταν; Τρέμω όταν σκέφτομαι ότι μπορεί μέσα στο σπίτι να έβρισκε τα παιδιά και να τα δάγκωνε.
4. Πώς να προστατευτείς; Το οικόπεδό σου μπορείς να το καθαρίσεις; Όλα τα διπλανά μπορείς; Βάλαμε θειάφι, πήραμε κάτι ηλεκτρικές συσκευές που υποτίθεται ότι διώχνουν τα φίδια, αλλά δεν μπορώ να ησυχάσω με τίποτα.
5. Για ποιο λόγο οι θάνατοι από δάγκωμα φιδιού σε σχέση με τα περιστατικά είναι απειροελάχιστοι;
Ο πανικός είναι νομίζω ο χειρότερος σύμβουλος σε περίπτωση που δαγκωθεί κάποιος από δηλητηριώδες φίδι. Της κατηγορίας αυτής είναι όμως σχετικά λίγα αυτά που απαντώνται στη χώρα μας. Θα σας συνιστούσα να ακολουθήσετε τις οδηγίες του κ. Κονιδάρη πιο πάνω, ο οποίος τυγχάνει και φαρμακοποιός στο επάγγελμα.
φετος , μετα απο 39 χρονια ( σχεδον ολα στην εξοχη )
ηρθα σε επαφη με μια οχια, αθελα μου μαλλον εισηλθα στον χωρο της με αποτελεσμα να μου καταφερει τρια επανωτα δαγκωματα στο αριστερο μου χερι ( δαχτυλο ). καταφερα στα πρωτα 15 λεπτα να ειμαι στο πλησιεστερο νοσοκομειο της περιοχης.
ΝΟΣΗΛΕΥΤΗΚΑ 6 ΜΕΡΕΣ. ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΣ ΩΡΕΣ ΕΙΧΑ ΧΑΣΕΙ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΩΡΑ ΠΕΡΙΠΟΥ, ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΒΛΕΠΑ ΑΣΠΡΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΕΙΜΟΥΝ ΤΟΥΜΠΑΝΟ ΣΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΙΣΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ. ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΚΙΤΡΙΝΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ.ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΤΑ ΕΝΤΕΡΑ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΜΕΡΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΚΑΙ ΡΕΥΤΗΚΑ( ΜΟΥ ΚΑΗΚΑΝ ΤΑ ΡΟΥΘΟΥΝΙΑ ) . ΠΕΡΙΤΤΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΟΛΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟ ΜΕΛΑΝΙ ΧΡΩΜΑ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ!ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΟΜΟΠΟΛΗ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.ΜΕΝΩ ΣΕ ΜΟΝΟΚΑΤΟΙΚΙΑ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΩΡΑΦΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ,ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΑΜΕ ΦΙΔΙΑ ΕΚΕΙ…ΦΕΤΟΣ ΟΜΩΣ ΕΙΠΑΝ ΝΑ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ.ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ,ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΙ ΜΟΝΟ ΛΑΦΙΑΤΕΣ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ!ΣΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ Ο ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΙΚΟΣ ΜΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ.ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΗ ΜΕΡΑ!ΕΙΜΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΨΥΧΡΑΙΜΟ ΑΤΟΜΟ,ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΣΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ,ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΖΗΜΙΑ.ΤΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΩ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΩ ΚΑΠΟΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑ?Π.Χ. ΟΙ ΓΑΛΟΤΣΕΣ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΕΑΝ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΠΑΤΗΣΩ ΚΑΠΟΙΟ ΦΙΔΙ?
Η ΜΠΟΤΕΣ / ΓΑΛΟΤΣΕΣ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΟΡΑΣ ΓΑΝΤΙΑ
Thelo kai ego na sas rotiso kati(grafo me avto ton tropo ,ime germanida).Stin navpaktos poulane mia skoni,pou lene,an se dagoni oxia,den passis tipota.Eine alithia?Se ena mina echo to skilon tis koris mou stin exochi,pos mboro na ton prostatepso?Efaristo ,Edith
kalitera na simvouleuteis kapoion ktiniatro edith pou sigoura mporei na se voithisei!
Λοιπόν, μένω στην επαρχία 35 χρόνια σε μονοκατοικία που γύρω έχει χωράφια που το καλοκαίρι ποτίζουν όλοι.Αλλοι έχουν δέντρα και άλλοι κηπευτικά. Φίδια έχω δει πολλά (τα περισσότερα φέτος, μάλιστα ένα μπήκε και στο σπίτι μου επειδή έμεινε λίγη ώρα η πόρτα ανοιχτή.)
Μερικές συμβουλές από την εμπειρία μου:
– Κλέίνουμε αμέσως πίσω μας κάθε πόρτα που ανοίγουμε.
-Ποτέ δεν αφήνουμε ανοιχτά τα πορτοπαράθυρα-οι σίτες είναι απαραίτητες.
-Προσέχουμε αν πλησιάζουμε σε σημείο που υπάρχει νερό-όλα τα ζώα το αναζητούν.
– Κυκλοφορούμε στα χωράφια με γαλότσες μέχρι το γόνατο και αν είναι δυνατό με παντελόνι από χοντρό ύφασμα.Το καλύτερο είναι να κάνουμε θόρυβο -χτυπάμε πχ το χώμα με ένα καλάμι.
– Τη νύχτα δεν βγαίνουμε στο χωράφι παρά με καλό φακό. Δεν αγγίζουμε (τη νύχτα) δέντρα και φυτά γιατί πάνω τους βρίσκουν καταφύγιο σφήκες, σκορπιοί, φίδια , ποντίκια κλπ.
– Δεν κοιμόμαστε στην ύπαιθρο παρά αφού βεβαιωθούμε ότι η σκηνή μας κλείνει από παντού και βεβαίως αφού καθαρίσουμε προσεκτικά το έδαφος εκεί που θα τη στήσουμε.
-Θυμόμαστε πάντα ότι ΟΛΑ τα ζώα τρέμουν τον άνθρωπο και τον αποφεύγουν.
– Αν το σπίτι μας έχει τζάκι, ελέγχουμε αν από την καμινάδα μπορούν να μπουν έντομα, πουλιά κλπ.Αν είναι αρκετά ψηλή η καμινάδα, μάλλον δεν θα υπάρχει πρόβλημα.
– Δεν πλησιάζουμε σε πεταμένες σωλήνες ή σε σωλήνες που χρησιμεύουν σαν πάσαλοι περίφραξης-οι σφήκες χτίζουν φωλιές σε τέτοια μέρη.
– Αν παρ΄ελπίδα ακουμπήσετε σφηκοφωλιά, η καλύτερη άμυνα είναι η όσο γίνεται ταχύτερη φυγή.
– Αν σας τσιμήσουν σφήκες ή σκορπιός ή φίδι, πρέπει να πάτε αμέσως στο γιατρό. Όσο πιο πολλά είναι τα τσιμπήματα, τόσο πιο γρήγορα πρέπει να πάτε.
– Λϊγα τσιμπήματα από μέλισσες (σε μη αλλεργικούς) δεν αποτελούν πρόβλημα.Τα πολλά είναι επικίνδυνα.
– Γιατροσόφια για τα τσιμπήματα φιδιών δεν υπάρχουν.Χρειάζεται άμεσα ιατρική φροντίδα.
Σχετικά με το ρούφηγμα του δηλητηρίου, καλό είναι να το ξεχάσουμε.
Αν το καταφέρναμε έστω και λίγο να το ρουφήξουμε, θα το φέρναμε σε επαφή
με τον δικό μας οργανισμό μέσα στο στόμα μας……με ίσως(;) κάποιες τραγικές συνέπειες και για εμάς τους ίδιους.
Στην Μπαγκοκ της Ταυλάνδης υπάρχει ενα νοσοκομείο ειδικευμένο στα δαγκώματα δηλητηριωδών φιδιών. Εκει λειτουργεί επίσεις εκτοφείο φιδιών (κόμπρες, κροταλίες, κοραλόφιδα κ.α.) για την απόκτηση την δηλητηρίων τους καθώς και ένα μουσείο με τα περισσότερα είδη την φιδιών αυτών.
Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με έναν απο τους γιατρούς αυτού του νοσοκομείου και να τι μου είπε:
1. ΠΟΤΕ δεν ρουφάμε το δηλητήριο.
2. ΠΟΤΕ δεν κάνουμε τομές γύρω απο το δάγκωμα.
3. Ακινητοποιούμε και ηρεμούμε το θύμα.
4. Δενουμε με επίδεσμο (κανονικό ή πρόχειρο όχι σφιχτά όλο τη σημειο που έγινε το δάγκωμα και όχι μόνο πάνω απο αυτό.
5. Μεταφέρουμε το θύμα στο πλησιέστερο νοσοκομείο γαι εμβολιασμό αντιδότου.
Μου είπε επίσης οτι στην Ταυλάνδη απο τα περίπου 3000 περιστατικά ετησίως μόνο 10% ηταν θανατηφόρα.
Συμπληρωματικά στα στοιχεία που προανέφερα. Κανένα φίδι δεν επιτίθεται. Δαγκώνει μόνο αν τρομάξει ή αν το πατήσουμε. Γιαυτό η καλύτερη προστασία εάν περπατάμε σε μέρος που μπορεί να υπάρχουν φίδια ειναι εκτός απο μακρύ παντελόνι και κατάλληλα παπούτσια να χτυπάμε με ένα ξύλο μπρστά μας ώστε να προειδοποιήσουμε το ερπετό για την παρουσία μας και να του δώσουμε την ευκαιρία να…δραπετεύσει.
gia sas kai apo mena paidia askoloume me syntirisi kypon katharismos oikopedon ktymaton kai exw ena trimmer- mesineza kai den exo sinantisei mexri tora fidia isos epidei apo to thorivo na feygoun ala panta prepei na eimastai epifilaktiki.
ΟΥΤΕ ΕΠΙΔΕΣΗ ΟΥΤΕ ΡΟΥΦΗΓΜΑ! ΜΟΝΟ ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΡΕΜΙΑ (ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ…) ΤΟ ΔΕΣΗΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΥΦΗΓΜΑ ΣΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΟΧΙΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ!!! (προσοχη οταν μειλάμε για τετοια θεματα)
Έτσι και πιάσω κανάν ανώμαλο οικολόγο να πετάει φίδια οπουδήποτε (και ιδίως σε κατοικημένη περιοχή) θα τον ξεσκίσω επιτόπου. Είτε έχει είτε δεν έχει άδεια….!
Σχετικα με το δεσιμο και την τομη….Το δηλητήριο εξαπλώνεται κυρίως μέσω της λέμφου και όχι της φλεβικής ή αρτηριακής οδού, έτσι το να προκληθεί αιμορραγία στο σημείο του δαγκώματος είναι ανούσιο αλλά και επικίνδυνο, λόγω του τραυματικού σοκ που μπορεί να προκληθεί και να επιδεινώσει την κατάσταση του ασθενούς. Επίσης μία σφιχτή περίδεση του δαγκωμένου μέλους φράσσει την κυκλοφορία του αίματος και μπορεί να προκαλέσει νέκρωση, γάγγραινα και θρομβώσεις, έτσι είναι σημαντικό να διατηρηθεί η ομαλή κυκλοφορία του αίματος. ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ακουσα σε ενα σουπερ μαρκετ ηταν ενα φιδι μεσα σε ενα τσουβαλι με πατατες και δυστηχως stimpise τon υπαλιλο
και γιατι αυτοι οι ασχετοι οικολογοι αντι να ριξουν φιδια ποδυ δεν τσιμπανε ριξαν δηλητηριωδη φιδια
Είχα την ατυχία να με τσιμπήσει οχιά στον αριστερό ώμο πριν περίπου 15 χρόνια.Ήμουν 24 χρονών,εντελώς μεθυσμένος από τσίπουρο (χικ),ήταν απόγευμα και προσαθούσα να μαζέψω ξερόκλαδα για τη φωτιά σε ελεύθερο κάμπινγκ ενός φεστιβάλ στις όχθες του Αλιάκμονα κοντά στα σύνορα.
Εκανα το λάθος να ξαπλώσω για λίγο σε ένα βράχο.Η οχιά ήταν εκεί με δάγκωσε και η τρομάρα όπως καταλαβαίνετε ήταν μεγάλη.
Με μεταφέρανε φίλοι στον στρατιωτικό γιατρό που βρισκόταν σε επιφυλακή στην περιοχή.Θέλησαν να μου κάνουν ένεση κορτιζόνης αλλά …ένεκα της μέθης αποφάσισαν να με κρατήσουν εκεί ξαπλωμένο και να «δουν πως θα πάει» .Σημειωτέον πως το κοντινότερο νοσοκομείο βρσκόταν σε απόσταση περίπου μιας ώρας.
Ξύπνησα τα χαράματα με ισχυρούς πόνους σε ολόκληρο το αριστερό μισό του σώματός μου.Δεν είχα όμως κανένα άλλο σύμπτωμα ,νομίζω πως πήρα κάποιο παυσίπονο και μέχρι το επόμενο βράδυ το μόνο που είχε απομείνει ήταν δύο μικρές οπές στον ώμο μου..
Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν χρειάζεται πανικός αν σας δαγκώσει κάποιο φίδι.Εκτός κι αν είστε αλλεργικός.Αυτό που ένοιωσα εγώ ήταν πόνος περίπου σαν να με είχαν τσιμπήσει -ας πούμε – 10 μέλισσες.
Βέβαια αυτό που μου είπε ένας γέροντας στο καφενείο του διπλανού χωριού μετά από μερικές μέρες ήταν πως «όταν είσαι ντυπ ντίρλα (σ.σ. εντελώς μεθυσμένος) δεν σε πιάνουν εύκολα τα δηλητήρια»…Δεν ξέρω αν ισχύει.
ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΚΑΙ ΑΣΕ ΝΑ ΔΑΓΚΩΝΟΥΝ ΤΑ ΦΙΔΙΑ
Σήμερα στόν κήπο μου στή Μάνη καί κάτω από τήν σκάλα πού υπάρχει ένα μικρό ανοιχτό αποθηκάκι καί έχω τήν εξωτερική μονάδα τού κλιματιστικού…καί πρόχειρα στό έδαφος ακουμπισμένα διαφ.πράγματα όπως σακί μέ χώμα κλειστό κι ένα μισάνοιχτο κ.λ.π….είδα μέ τήν άκρη τού ματιού μου μιά περίεργη….κίνηση .
ΠΗΡΑ ΑΜΕΣΩΣ ΈΝΑ ΣΑΚΟΥΛΆΚΙ ΘΕΙΑΦΙ…ΚΙ ΕΝΩ ΑΥΤΟ ΠΗΓΕ Ν΄ΑΝΕΒΕΙ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΤΟΥ ΕΡΙΞΑ ΘΕΙΑΦΙ…. ΚΙ ΕΠΕΣΕ ΚΑΤΩ
ΤΡΑΒΗΞΑ ΕΞΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΞΑΝΑΡΙΞΑ ΘΕΙΑΦΙ,
ΕΦΕΡΑ ΚΙ ΕΝΑ ΦΤΥΑΡΙ ΚΑΙ….
ΣΚΕΨΟΥ ΟΤΙ ΩΡΑ ΜΕΤΑ ΚΟΥΝΙΟΤΑΝ ΑΚΟΜΗ Η ΟΥΡΑ ΤΟΥ….
δλδ….ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΩ?
Με δυό μικρά παιδιά κι ένα σκυλάκι μαλτέζ….θά πρέπει νά…ρισκάρω ??????????????
Ευχαριστώ γιά τήν φιλοξενία!
Υ.Γ πρώτη φορά στή ζωή μου είδα φίδι….καί πρώτη φορά έζησα όλα αυτά,
έκανα δυό ώρες νά συνέλθω, έτρεμα σύγκορμη!
Ρένα Φατούρου
Ε αν ήταν μαλτεζ το σκυλάκι τότε ναι… Σκότωσε το το κωλοφιδο! Ε ρε βλαχοκαγκουρες…. Για φατουρο είσαι Φατούρου…
δεν υπαρχει κατι ρε παιδια να κουβαλαμε μαζι μας οταν πηγαινουμε για πεζοπορια?μονο για το δαγκωμα οχιας αφου δεν υπαχει αλλο δηλητηριωδης φιδι στη χωρα.
Πανος Δραμα
Προχτές πήγα να αλλάξω φίλτρα νερού σε μια από της δυο εσωτερικές κεντρικές γραμμές νερού και χωρίς να δω τι ηταν στο πάτωμα έκανα την σύνηθες κίνηση για στην διαδικασία ,ξαφνικά νιώθω ότι με κτυπά ρεύμα και ένα ξαφνικό κάψιμο απλωνόταν στο δεξί αστράγαλο ,είδα το φίδι και με αστραπιαία ταχύτητα πήγα στο κέντρο υγείας οπου έγιναν όλα αυτά που προβλέπεται ,είναι τώρα Τρίτη μέρα που συνέβη και πονάω παρά πολύ το πριξιμο δεν φεύγει και βεβαια ακολουθώ την φαρμακευτική αγωγή που μου έδωσαν