Με τη Γιάννα Κόκλα πηγαίναμε μαζί, στην ίδια τάξη, στο δημοτικό σχολείο στον Αλέξανδρο. Το τελειώσαμε, αν θυμάμαι και καλά, το καλοκαίρι του 1970. Από τότε έχω να την δω… Είχα μάθει ότι ασχολούνταν με την ποίηση. Είχα διαβάσει στο παρελθόν και κάποια πρωτόλεια ποιήματά της. Σήμερα διάβασα στο «Λευκαδοτρόπιο», απ’ όπου και αναδημοσιεύω, για τη βράβευσή της:
Ανακοινώθηκαν τα ονόματα των βραβευθέντων σε Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό με θέμα «Περιβάλλον – Φύση – Άνθρωπος», για το έτος 2008 στον οποίον συμμετείχαν διακόσιοι ποιητές απ’ όλο τον κόσμο.
Υπενθυμίζουμε ότι η συμπατριώτισσά μας (σημ. γεννήθηκε στον Αλέξανδρο Λευκάδας) ποιήτρια Ιωάννα Κόκλα, είχε βραβευτεί και πάλι το έτος 2007 σε Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό, με θέμα «Ειρήνη – Πανανθρώπινο Αγαθό» με το βραβείο Σαπφούς, από την Αμφικτυονία Ελληνισμού.
Παραθέτουμε το βραβευμένο ποίημα της Ιωάννας Κόκλα και της ευχόμαστε πάντοτε επιτυχίες.
| Πρωτεϊκή υπερκόσμια όψη του παντός | |
| Στις απόκρυφες σπηλιές των βράχων | |
| της ιστορικής μας θαλασσοταραχής, | |
| ψυχανεμίστηκα | |
| τον αρχαίο θεό Πρωτέα, | |
| ν’ αλλάζει συνεχώς τις μορφές | |
| του προσώπου του | |
| και να ξεγλιστράει αθόρυβα | |
| ανάμεσα απ’ τις γραμμές των συμβόλων | |
| της πανανθρώπινης γνώσης… | |
| Ξαφνιασμένη του έστησα | |
| καρτέρι στο παρόν, | |
| μήπως κ’ αντιληφθώ | |
| πιστότερα το παρελθόν του | |
| και τον είδα να φυγαδεύει | |
| τις γερασμένες του προφητείες, | |
| ανέγγιχτες προς το μέλλον… | |
| Απ’ το ατελεύτητο κυνηγητό | |
| της άπιαστης μορφής του απόκαμα | |
| κι ακούμπησα να ξαποστάσω | |
| στο βάθος της θάλασσας, | |
| επάνω στ’ αχνάρια | |
| της καλοθρεμμένης του βοσκής | |
| και τότε συνάχτηκαν όλες μαζί | |
| οι αμφίβιες ζωές | |
| περιχαρείς κι ακάλεστες, | |
| για να μου δείξουν τον πρωτόγονο | |
| κυκλικό χορό της αιώνιας διδαχής | |
| του εκλεκτού τους τροφοδότη, Πρωτέα. | |
| Κι εκεί μέσα στο έρεβος | |
| απ’ τα πελάγια βάθη | |
| της αεικίνητης και απέραντης μνήμης, | |
| θάμπος πρωτόγνωρο με συνεπήρε | |
| κι ανοιγόκλεισα προς στιγμή | |
| τα βλέφαρα των ματιών μου, | |
| για να αισθανθώ ότι βρισκόμουν τυλιγμένη | |
| στην υγρή θέρμη της αγκαλιάς | |
| των γαλήνιων, πανάρχαιων μορφών του… | |
| Τα κάτασπρα κι υπέργηρα μαλλιά του | |
| στολισμένα με κοράλλια και φύκια, | |
| σημάδια διαχρονικής λατρείας | |
| μέσα απ’ τους διακόσμους | |
| του βυθού της αναζήτησης, | |
| βρίσκονταν υγρά και κολλημένα | |
| επάνω και στην δική μου γήϊνη μορφή, | |
| προσδίδοντάς μου την Πρωτεϊκή | |
| υπερκόσμια όψη του παντός… | |
Δημοσιεύτηκε στο «Λευκαδοτρόπιο» (Τριμηνιαίο περιοδικό όργανο της Ομοσπονδίας των Απανταχού Λευκαδίτικων Συλλόγων), έτος 4ο, τεύχος 16ο, Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος 2009.
Lefkada News... Λευκαδίτικα Νέα... 