Πέρασε ένας χρόνος – στον Βασίλη Μουζάκη

Πέρασε ένας χρόνος – Στον Βασίλη Μουζάκη

του Δημήτρη Ε. Σολδάτου

  Πέρασε ένας χρόνος δίχως τον Βασίλη.
  Τώρα πια κι οι φίλοι που μαζί του ζήσαν
  κρύψαν τ’ όνομά του πίσω απ’ τα χείλη,
  σαν να λησμονήσαν…
   
  Πέρασε ένας χρόνος κι ήρθε ο Απρίλης.
  Κάρτες πού να στείλεις; Τι ευχές να γράψεις;
  Απ’ αυτό το Πάσχα λείπει ο Βασίλης,
  πώς να το ξεγράψεις;
   
  Πέρασε ένας χρόνος λες κι ήταν μια μέρα.
  Έξω τον αέρα ακούω να φωνάζει…
  Κι η βουή του ανέμου, σαν μια «καλησπέρα»
  του Βασίλη μοιάζει!
   
  Πέρασε ένας χρόνος – κι άνθισαν οι κρίνοι.
  Με άλλον τα ’χει εκείνη που αγαπούσε εκείνος
  κι είν’ το καντηλάκι του όταν τρεμοσβήνει
  μιας ψυχούλας θρήνος.
   
  Πέρασε ένας χρόνος – πόσα έχει φθείρει!
  Μ’ απ’ το κοιμητήρι νύχτα σαν περνάω
  πάντοτε σφυρίζω, κι απ’ το παραθύρι
  του αμαξιού κουνάω
   
  λίγο το κεφάλι σαν να χαιρετάω.
  Φίλε, δεν ξεχνάω όσα είχαμε ζήσει,
  μέσα στην καρδιά μου όλα τα κρατάω,
  σ’ έχω νοσταλγήσει…
 
  Στην παλιοπαρέα νιώθω τόσο μόνος!
  Ψιθυρίζει ο πόνος: «Έντεκα τ’ Απρίλη
  σήμερα…» Για σκέψου! Πέρασε ένας χρόνος
  δίχως τον Βασίλη.
   
   
  11/4/2003
  Από «το Ποίημα της Εβδομάδας»

Eφτά (7) ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, 11/04/2002 – 11/04/2009, που ο ΒΑΣΙΛΗΣ έφυγε από την ζωή ΑΔΙΚΑ, ΑΠΡΟΚΛΗΤΑ, ΠΡΟΩΡΑ.

ΑΣΒΕΣΤΗ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ & ΣΥΝΕΧΗΣ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΑΔΕΡΦΕ & ΦΙΛΕ ΒΑΣΙΛΗ

Αδαμαντία Δάμη. Κόρινθος. (Μια φίλη κι… αδερφή!)

1 σχόλιο

Filed under Δήμος Ελλομένου, Κοινωνικά θέματα

1 responses to “Πέρασε ένας χρόνος – στον Βασίλη Μουζάκη

  1. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΘ. ΜΟΥΖΑΚΗΣ

    Με δάκρυα στα μάτια και το μυαλό να γυρίζει, σε μονοπάτια θλίψης και οδύνης, πένθους και συντριβής, απώλειας και απουσίας, επτά χρόνια πίσω, δεν σ’ευχαριστώ απλά θερμά και ειλικρινά από καρδιάς, ψυχής και μνήμης. Σ’ευγνωμονώ εκ μέρους του για τιμή που κάνεις στη μνήμη του και την πρόωρα αδικοχαμένη ζωή του. Που ποτέ δεν τον ξεχνάς. Που πάντα τον θυμάσαι, όταν όλοι του οι «φίλοι» τον ξέχασαν και τον πέταξαν στο περιθώριο της λήθης.
    Κάθε Πάσχα που έρχεται περιμένω και προσδοκώ την ΑΝΑΣΤΑΣΗ, την ΔΙΚΑΙΩΣΗ και την ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ της μνήμης και της τιμής του αδικοσκοτωμένου αδερφού μου.
    Την αληθινή ΤΙΜΩΡΙΑ – ΝΕΜΕΣΗ και την πραγματική ΑΠΟΝΟΜΗ ΘΕΙΑΣ ΔΙΚΗΣ (αφού η ανθρώπινη Δικαιοσύνη και κρίση σκόνταψε, υπέκυψε και βούλιαξε στην πολιτική αλητεία και μεθόδευση) όλων των ηθικών αυτουργών και των συνενόχων της δολοφονίας του αδερφού μου. Είμαι σίγουρος ότι, παρ’όλες τις άθλιες και τιποτένιες μεθοδεύσεις κάποιων τυχάρπαστων και ασυνείδητων υποκειμένων να σκυλλεύσουν τη μνήμη του, η ΔΙΚΑΙΩΣΗ αυτή του αδερφού μου θα έρθει. Θα ξεπεράσει τα κάθε λογής εμπόδια και θ’απονείμει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ.
    Αληθινά σ’ευχαριστώ για το κεράκι που του ανάβεις και για το φως που του χαρίζεις κάθε φορά που περνάς απο’κει. Ειδικά αυτές τις Άγιες Ημέρες.
    Να είσαι πάντοτε καλά!

Αφήστε απάντηση στον/στην ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΘ. ΜΟΥΖΑΚΗΣ Ακύρωση απάντησης