Το «πουλί», σύμβολο της χούντας των συνταγματαρχών, στα χωριά μας

21 Απρίλη 1967. Οι συνταγματάρχες καταλύουν το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας και επιβάλλουν μια στυγνή δικτατορία που θα διαρκέσει 7 χρόνια τρεις μήνες και τρεις μέρες. Στοιχειώδεις ελευθερίες καταργούνται, οι φυλακές, οι εξορίες, τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες των αντιπάλων του δικτατορικού καθεστώτος είναι στην ημερήσια διάταξη. Η χώρα μας περνά έναν πνευματικό και πολιτιστικό μεσαίωνα. Κορύφωση η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και ό,τι σήμερα ονομάζουμε Κυπριακή Τραγωδία.

Το έμβλημα της χούντας των συνταγματαρχών ήταν ο φοίνικας -το μυθολογικό πουλί- που ξαναγεννιέται από τις στάχτες του. Στη μέση του εμβλήματος φιγούραρε ο ένοπλος φαντάρος. Στο κάτω μέρος αναγράφονταν η ημερομηνία 21 Απριλίου όπου έγινε η «εθνοσωτήριος επανάστασις».

Το «πουλί» της χούντας βρίσκονταν παντού, στα χωριά και στις πόλεις, στα δημόσια σχολεία και όλες τις υπηρεσίες, σε όλους τους στρατώνες. Στους ηλεκτρικούς στύλους των δρόμων, αλλά και στα κουτιά των σπίρτων, στα κέρματα, στα χαρτονομίσματα, στα διαβατήρια. Και που δεν το έβρισκε τότε κανείς!

Το συναντούσαμε πολλές φορές και στην είσοδο του κάθε χωριού. Στο χωριό μου πάντως, τα Κολυβάτα Λευκάδας, δεν το είχαμε το πουλί. Ίσως γιατί το χωριό ήταν μικρό. Ίσως πάλι γιατί η δημοκρατική παράδοση του χωριού να λειτούργησε αποτρεπτικά στην εγκατάστασή του. Το θυμάμαι όμως να φιγουράρει -πιτσιρικάς ήμουν τότε- στην είσοδο του διπλανού χωριού Μαυρογιαννάτα, που ανήκε τότε, αλλά και μέχρι την καποδιστριακή μεταρρύθμιση, μαζί με τους οικισμούς Κολυβάτα και Νικιάνα στην πρώην κοινότητα Αλεξάνδρου. Οι τρεις οικισμοί ανήκουν σήμερα στο Δημοτικό Διαμέρισμα Αλεξάνδρου του Δήμου Λευκάδας. Το πουλί ήταν στημένο στη μπασιά του χωριού, στη στροφή που κάνει ο επαρχιακός δρόμος, δίπλα από το σπίτι του «Γιωργή».

Εκεί το βρήκα, σε έναν πρόσφατο περίπατό μου, αναποδογυρισμένο, καμιά εκατοσταριά μέτρα παρακάτω, 40 χρόνια μετά το πρώτο στήσιμό του. Και δεν φαίνεται να έχει υποστεί πολλές ζημιές όλα αυτά τα χρόνια το άτιμο. Ανάλογο «πουλί» θυμάμαι ότι βρισκόταν στα χρόνια της εφτάχρονης δικτατορίας και στην είσοδο του χωριού Νικιάνα.

[Το χουντικό πουλί μετά 40 χρόνια περίπου. Στο βάθος φαίνεται το χωριό Κολυβάτα.]