Λόγια καθαρά και σταράτα κατά την τελετή ενθρόνισης του Μητροπολίτη Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεοφίλου στην Ιθάκη

ΟΜΙΛΙΑ – ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΔΕΝΔΡΙΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΕΥΚΑΔΟΣ & ΙΘΑΚΗΣ κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΙΘΑΚΗΣ

Από την υποδοχή του Μητροπολίτη κ. Θεοφίλου στη Λευκάδα

Από την υποδοχή του Μητροπολίτη κ. Θεοφίλου στη Λευκάδα

«Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος…»

Σεβασμιότατε, Καλώς ορίσατε στο νησί του μύθου και της ιστορίας. Του πράσινου και του γαλάζιου.

Στο νησί του θαλασσοδαρμένου Οδυσσέα, του Αγ. Ραφαήλ του Αγ. Ιωακείμ, στο νησί της Καθαριώτισσας.

Καλώς ορίσατε στην Ιθάκη.

Η χαρά μας μεγάλη αλλά συγκρατημένη. Μεγάλη διότι το έργο της Εκκλησίας συνεχίζεται, η αποστολική διαδοχή διαιωνίζεται μέσα από το πρόσωπό σας. Συγκρατημένη γιατί τα προβλήματα της Εκκλησίας της Ιθάκης μεγάλα, συσσωρευμένα και χρονίζοντα.

Θα μου επιτρέψετε να πω και εγώ δυο λόγια τούτη τη στιγμή την οποία θεωρώ ιστορική για το νησί μας και το εκκλησιαστικό του μέλλον.

Προσοχή όμως.

Δεν αντιπροσωπεύω κανέναν από τους πατέρες και αδελφούς του νησιού μας. Ομιλώ μόνο και μόνο δια τον εαυτό μου. Είναι εντελώς προσωπικές απόψεις. Δεν επιθυμώ να γίνουν δεκτές ούτε το περιμένω βέβαια, από κανέναν. Νιώθω όμως ένα βάρος ιστορικό στις αδύνατες ιερατικές μου πλάτες, και χρέος μου να μιλήσω. Παρήλθε πλέον ο καιρός του σιγάν και ήρθε ο καιρός του ομιλείν. Και αν δεν μιλήσω σήμερα αύριο ίσως είναι αργά.

Αρχίζοντας λοιπόν να απαριθμώ τα της Ιθάκης, φρονώ ότι πρώτα από όλα υπάρχει άμεση ανάγκη δημιουργίας Επισκοπίου. Αν είναι δυνατόν να αρχίσουμε από σήμερα κιόλας. Χώρος στον οποίο θα στεγάζεται ο επίσκοπος και η συνοδεία του οποιαδήποτε ημέρα και ώρα του χρόνου. Δόξα τω Θεώ υπάρχουν αρκετά εκκλησιαστικά κτίρια που μένουν ανεκμετάλλευτα και τα οποία με ελάχιστες παρεμβάσεις μπορούν να εξυπηρετήσουν άνετα αυτό το σκοπό. Πρέπει πλέον να περάσει ανεπιστρεπτί ο καιρός κατά τον οποίον στις πλάτες ταπεινών ιερέων και των οικογενειών τους, τα τελευταία περίπου εκατό χρόνια, λύνονταν τα στεγαστικά και επισιτιστικά προβλήματα των Μητροπολιτών και των συνοδειών τους, με ακραίες εκδηλώσεις μερικές φορές, ερμηνεύοντας κατά το δοκούν την έννοια της φιλοξενίας.

Την άμεση δημιουργία επισκοπικού γραφείου και τη δημιουργία αρχείου. Από εκεί θα συντονίζεται όλο το Εκκλησιαστικό έργο του νησιού μας, βέβαια με αυξημένες αρμοδιότητες του Αρχιερατικού Επιτρόπου λόγω της ιδιαιτερότητάς μας σαν ξεχωριστό νησί και την απασχόληση ανθρώπου που γνωρίζει και έχει εργαστεί στα εκκλησιαστικά.

Την συνένωση των ενοριών στο Βαθύ, αρχίζοντας με την ενσωμάτωση της ενορίας Θ. Ταξιαρχών με αυτή της Μητροπόλεως και παραμένοντας ο ναός των Ταξιαρχών ως καθαρά κοιμητηριακός.

Αυτό βέβαια σταδιακά και σε βάθος χρόνου πενταετίας. Συνεχίζοντας την συνένωση όλων των ενοριών στο Βαθύ, σε βάθος χρόνου, τουλάχιστον δεκαετίας, με πλήρη και συνεχή ενημέρωση των φορέων και κυρίως του πιστού λαού. Δυστυχώς, χωρίς καμία ενημέρωση, κάτι τέτοιο έγινε το 1969 και δημιουργήθηκαν οι ήδη υπάρχουσες ενορίες, αφήνοντας τον κόσμο να πιστεύει ότι ανήκει σε ενορία ενώ ήδη η ενορία τους είχε γίνει παρεκκλήσιο. Είναι παρατραβηγμένο, σε μια πολύ μικρή κωμόπολη, 1826 κατοίκων να υπάρχουν τρεις ενορίες.

Την δυναμική παρέμβαση σε κάθε εμπλεκόμενο φορέα και στο Δήμο Ιθάκης για την δημιουργία δημοτικού κοιμητηρίου και με τη δική μας εκκλησιαστική συμμετοχή, το συντομότερο δυνατόν.

Την άμεση δημιουργία καθαρά εκκλησιαστικού φιλανθρωπικού καταστήματος και φορέα από την περιουσία της τοπικής Εκκλησίας που μένει ανεκμετάλλευτη και δυστυχώς, βορρά στις ορέξεις των επιτηδείων. Σας αναφέρω ότι με πολύ κόπο καταγράψαμε και κρατούμε τις περιουσίες των ενοριών και της Μονής. Βέβαια για να γίνει αυτό εξυπακούεται η αμεσότατη ενεργοποίηση της νομικής και τεχνικής υπηρεσίας της Μητροπόλεως μας, υπηρεσίες τις οποίες ποτέ μα ποτέ δεν είδαμε στο νησί μας και ούτε ποτέ μας βοήθησαν, έστω εκ του μακρόθεν. Οι ιερείς έχουμε καταντήσει να είμαστε: ψάλτες, καντηλανάφτες, καθαρίστριες, νομικοί, φοροεισπράκτορες, αρχιτέκτονες, τοπογράφοι, δασικοί, φύλακες αρχαιοτήτων, εμπειρογνώμονες κάθε είδους, και ότι μπορείτε να φανταστείτε εφ όσον δεν είχαμε απ’ αυτούς που θα έπρεπε την κατάλληλη υποστήριξη και καθοδήγηση. Παρατηρήσεις επί παρατηρήσεων μόνο, και μερικές φορές με ευχαρίστηση για το όποιο αθέλητο λάθος μας ώστε να φανούν «σωτήρες και παντογνώστες».

Άμεση ένταξη σε οικονομικό πρόγραμμα μέσω της Ι. Συνόδου ή άλλου εκκλησιαστικού ή κρατικού φορέα της Μονής των Καθαρών που είναι Κέντρο Πνευματικής Αναφοράς των Απανταχού της γης Ιθακησίων, για την αναστήλωση και συνεχή συντήρηση της. Μπορεί επίσης αυτό να γίνει και με την ορθολογική εκμετάλλευση της περιουσίας του. Εάν αυτό δε γίνει μέσα στην επόμενη πενταετία το πολύ, τότε ας …χαιρετίσουμε το μοναστήρι.

Ανάδειξη των Αγίων του νησιού μας, και των πανηγύρεων τους, Αγίου Ραφαήλ και Αγίου Ιωακείμ, όπου χρήζει άμεση μελέτη και κατασκευή Ιερού Ναού στο όνομα του καθώς και αγιοκατάταξη των Αγίου Ιερομάρτυρος Ευγενίου Καραβία, των εν οσίοις Ιωσήφ του Ρακενδύτου, Ανθίμου του Βρεττού και Χρύσανθου Καραβία.

Τα τρία μεγάλα πανηγύρια του νησιού μας, Καθαριώτισσας, Αγίου Ραφαήλ, και Αγίου Ιωακείμ, πρέπει να γίνονται μονοκκλησιά. Οι αποστάσεις είναι πολύ μικρές για τα υπάρχοντα σήμερα συγκοινωνιακά μέσα, και οι ιερείς είμαστε αδικαιολόγητοι για την μη συμμετοχή μας σε αυτά.

Σημαντικότατο για το νησί μας και την Εκκλησία, είναι η περισυλλογή, καταγραφή, καθαρισμός και συντήρηση, των εναπομεινάντων έργων εκκλησιαστικής τέχνης και κατάλληλη έκθεση τους με τη δημιουργία Εκκλησιαστικού Σκευοφυλακίου – Μουσείου. Βέβαια όλα αυτά από καταλλήλους, καταρτισμένους και ειδικούς επιστήμονες. Κατόπιν προτάσεως και σχεδιασμού του τέως δημάρχου Σπύρου Αρσένη η σκέψη αυτή χρόνια καρκινοβατεί στα γραφεία της Μητροπόλεως μας. Ποιος άραγε στέκεται εμπόδιο και γιατί, για ένα τόσο όμορφο έργο? Εάν αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει σε ευρύτερη κλίμακα στο νησί μας, δώστε μας τη δυνατότητα να γίνει στην ενορία μας. Ανάδειξη, προβολή και συντήρηση των βυζαντινών και μεταβυζαντινών μνημείων. Παλιόχωρα, Ι. Ν. Κοιμ. Υ. Θ. Ανωγής, Μητροπολιτικός Ναός κλπ.

Μην υπολογίσετε κόπο και χρόνο τώρα που είστε νέος να περιδιαβείτε όλους τους ναούς και τα πανέμορφα εξωκκλήσια και παρεκκλήσια της Ιθάκης, όπου και αν βρίσκονται, να δείτε μεταφρασμένη την αμφισβητούμενη από μερικούς, ντόπιους και μη ευλάβεια των Θιακών. Σεβασμιότατε, σκύψτε με προσοχή και ακουμπήστε το αυτί σας στο στήθος του Θιακού. Αφουγκραστείτε πως πάλει στις λέξεις: Καθαριώτισσα, Αγ. Ραφαήλ, Παπουλάκης, Οδυσσέας, απόδημος Θιακός ( αλήθεια αυτούς ποιος τους σκέφτηκε, ποιος τους θυμάται?). Γνωρίζετε Σεβασμιότατε ότι ο αρχαιότερος σύλλογος αποδήμων Ελλήνων παγκοσμίως είναι των Ιθακησίων της Μελβούρνης της Αυστραλίας? Αριθμεί πάνω από 100 χρόνια ζωής. Γνωρίζετε ότι περιμένουν και ζητούν απεγνωσμένα, την ηθική στήριξη από την Εκκλησία μας και τους κληρικούς της για να επιβεβαιώνεται η πίστη και η λατρεία που τρέφουν μέσα τους?

Γνωρίζετε τον πόνο και την πικρία που νιώθουν στην αίσθηση της εγκατάλειψης και στη διαπίστωση ότι αυτοί θα είναι ίσως η τελευταία γενιά που θα μπορέσει να κρατήσει την πίστη μας ζωντανή? Βλέπουν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να απομακρύνονται σε αιρέσεις και επιτήδειους αετονύχηδες που σκοπός τους είναι η άλωση της πίστης, της κουλτούρας, και η αφαίμαξη των οικογενειών τους. Που θα βρεθεί ένα χέρι βοηθείας? Που θα ακούσουν ένα γλυκό λόγο? Κραυγές αγωνίας από γονείς απελπισμένους, φτάνουν στα αυτιά μας χρόνια τώρα, από όλα τα μήκη και πλάτη της γης. ΒΟΗΘΕΙΑ πατέρες! Ποιος τους συμμερίζεται? Ποιος τους βοηθάει να κρατήσουν αυτό που τόσο επιθυμούν: τα παιδιά τους Ορθόδοξους, την οικογένεια ενωμένη, την ελληνικότητα? ΚΑΝΕΙΣ! Μόνοι προσπαθούν όπως μόνοι στάθηκαν άξιοι του πολιτισμού μας και τον τίμησαν και τον ανέδειξαν, και ευδοκίμησαν, και πρόσφεραν και προσφέρουν σε ΟΠΟΙΟ μας κάλεσμα. Άραγε σε λίγα χρόνια ποιο Θιακόπουλο της διασποράς θα γνωρίζει τις ρίζες του, την θρησκεία του τις ελληνικές αρχές, το νησί του, τον εαυτό του? Με ευχολόγια και αόριστες αναφορές δεν γίνεται δουλειά. Πρέπει να ματώσουμε μαζί τους, να κλάψουμε, και να γελάσουμε μ’ αυτούς τους ανθρώπους.

Παρακαλώ πάρα πολύ, σας το ζητώ ως προσωπικό αίτημα, ουδεμία ανάμιξη των αγαπητότατων Λευκαδίων, κληρικών ή λαϊκών, στα της Ιθάκης. Όχι για άλλο λόγο, αλλά απλούστατα, δεν ζουν εδώ και δεν γνωρίζουν πρόσωπα, νοοτροπίες και καταστάσεις ώστε να δίδεται η κατάλληλη συμβουλή ή και βοήθεια. Άλλωστε κι εσείς καλύτερα γνωρίζετε, προερχόμενος από ένα μικρό νησί, ότι κάθε τόπος έχει την ιδιαιτερότητά του. Εδώ υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα. Ένα πρόβλημα της Λευκάδος, έχει εντελώς διαφορετική λύση, όταν συμβαίνει στην Ιθάκη η και σε όποιο άλλο μέρος. Εξ άλλου πιστεύω ότι υπάρχουν κληρικοί και λαϊκοί εδώ στην Ιθάκη άξιοι και δυνατοί να σταθούν δίπλα σας και να σας βοηθήσουν στην εξεύρεση λύσεων. Άνθρωποι με ιδέες και μεράκι και προ πάντων πίστη, που θα εργαστούν για την Εκκλησία και το λαό της Ιθάκης.

Παρακαλώ θερμά και ταπεινά, επίσης, στις Θ. Λειτουργίες που θα επιτελείτε, εάν επιθυμείτε, τουλάχιστον εδώ στην Ιθάκη, μη ξεχνάτε να μνημονεύετε τους εν Ιθάκη αειμνήστους Αρχιερείς και προκατόχους σας, Διονύσιον Καραβία, Παΐσιον Δραγανίγον και τον αγαθόν και απλούστατον, εξ εγγάμων προερχόμενον, Γαβριήλ Καραβία καθώς και τους Ιθακήσιους Γρηγόριον Δενδρινό Επίσκοπο Μενδενίτσης τον προαναφερθέντα Ευγένιον Καραβία Επίσκοπο Αγχιάλου άχρι καιρού αγιοκαταταξεώς του και τον σοφό Ευστάθιο Βουλησμά Αρχιεπίσκοπο Κερκύρας.

Θέλω να κλείσω τις λίγες αυτές γραμμές, δεν θέλω να σας κουράσω άλλο. Θα κλείσω με δύο πολύ προσωπικά θέματα.

Α. Μέσα σε αυτό το φάκελο είναι η παραίτηση μου από την Διοικούσα Επιτροπή της Ι. Μ. Καθαρών, και το χειροθετήριο μου ως Οικονόμος. Απεκδύομαι του οφικίου. Σας τα παραδίδω. Και συμβολικά, αυτό το επιγονάτιο.

Τα επιστρέφω στην Εκκλησία η οποία μου τα έδωσε. Τα επιστρέφω θέλοντας να σας διευκολύνω στο έργο σας και στο αν θα προσθέσετε ή θα αφαιρέσετε, τίτλους, οφίκια κλπ. Μου αρκεί το φτωχό μου πετραχήλι για να συνεχίσω την αποστολή μου και την διακονία μου όσο μου επιτρέψει ο Πανάγαθος Θεός.

Β. Όπως γνωρίζετε πάντοτε μαζί σας είμαι ειλικρινής. Δεν θέλω να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλο μου και να ψιθυρίζω πίσω από την πλάτη σας. Θα τα λέω μπροστά σας με θάρρος, τόλμη και τεκμηρίωση.

Είμαι από τους κληρικούς, ίσως ο μοναδικός εδώ στην Ιθάκη, που φρονεί ότι η Ιθάκη ιστορικά ανήκε και ανήκει στην Ι. Μ. Κεφαλληνίας. Λόγοι τους οποίους δεν γνωρίζω, προσκόλλησαν το νησί μας στην Ι. Μητρόπολη Λευκάδος όχι βέβαια προς ζημία της. Θέτω το θέμα. Πιστεύω ότι πλέον πρέπει να γυρίσουμε από κει που ξεκινήσαμε. Άλλωστε συμφέρει διοικητικά όλο το λαό της Ιθάκης.

Σας το λέω ευθαρσώς ότι θα αγωνίζομαι προς αυτή την κατεύθυνση. Χωρίς κραυγές και φωνές χωρίς έριδες και μίση.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν θα είμαι δίπλα σας σε ότι καλό και ευλογημένο κάνετε εδώ στην Ιθάκη. Κοντά σας στα εύκολα και πιο πολύ στα δύσκολα. Κοντά σας με αγάπη, υπακοή και σεβασμό. Θα σας στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις. Θα ξέρετε όμως ότι η ρότα της ταπεινής μου βάρκας, θα είναι προς την Κεφαλονιά.

Γνωρίζω επίσης ότι δεν είναι εύκολο και εσείς θα το σκεφτείτε πάρα πολύ αυτό το θέμα. Δεν πειράζει όμως. Ο σπόρος θα έχει πέσει στη γη, και ο Πανάγαθος γνωρίζει πότε θα φυτρώσει και θα δώσει καρπούς. Αφήνω παρακαταθήκη στα πνευματικά μου παιδιά, στην οικογένεια μου και σε όλους τους αγαπητούς μου συμπατριώτες στους εγγύς και στους μακράν να αγωνιστούν ανοικτά, απλά, ταπεινά και μεθοδικά προς αυτήν την κατεύθυνση χωρίς προσκόμματα και εμπόδια στο θεάρεστο έργο σας. Ίσως ζήσω και εγώ αυτή την ιστορική στιγμή. Αν όχι τότε σαν άλλος βιγλάτορας από το ύψωμα του Γαρδελακιού, θα αγναντεύω και θα περιμένω….

Γνωρίζω ότι όλα όσα ανέφερα και άλλα πολλά βέβαια, δεν είναι εύκολο να γίνουν από την μία ημέρα στην άλλη. Θέλουν πίστη, υπομονή, μεθοδικότητα, κόπο, χρόνο, τρόπο, χρήμα και πολλή προσευχή.

Σας επαναλαμβάνω ότι προσωπικά θα σταθώ δίπλα σας με όσες δυνάμεις έχω. Συγχωρήστε μου την φλυαρία. Κλείνω.

Σας παραδίδω και αυτό το κείμενο.

Θεοφίλου του Σεβασμιοτάτου και Θεοπροβλήτου, Μητροπολίτου της Αγιοτάτης Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης ημών δε Πατρός και Ποιμενάρχου, πολλά τα έτη.

«Η Ιθάκη σ’ έδωσε το ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
Ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.»

Σεβασμιότατε, και πάλιν καλώς ορίσατε.

(Αναρτήθηκε στο http://www.ithacos.gr)

Σχολιάστε

Filed under Δανεισμένα, Εκκλησιαστικά θέματα

Σχολιάστε